سنگنوردان بسته به موقعیت و منطقه فعالیت و نوع کاربرد، از گره های مختلفی استفاده می‌کنند. سنگنوردان اسپرت در مقایسه با سنگنوردان دیگر تمایل دارند از گره‌های کمتر و متفاوت‌تری استفاده کنند. در دیواره نوردی امکان استفاده سریع و امن از همه گره‌ها برای اطمینان از عملکرد صحیح تیم بسیار مهم است. شما باید به حدی از مهارت برسید که بتوانید حتی با چشم بسته گره بزنید؛ در مواقع اضطراری، اماکن تاریک و یا هنگامی‌که تحت‌فشار خستگی یا محدودیت زمانی هستید. عدم اطمینان در انجام کار یا بی‌دقتی می‌تواند منجر به خطاهای مهلکی شود.
سه نوع گره مختلف وجود دارد: گره بالاکشی طناب، گره متصل‌کننده و گره ایجاد اصطکاک و امنیت.
توجه: هر گره‌ای می‌تواند باعث ایجاد پارگی یا ضعف در زنجیره اتصال شود؛ بنابراین باید بسیار دقیق و تمیز گره بزنید!
گره مونتر (Munter hitch)
گره مونتر نوعی گره حفاظتی است که اساساً جزء گره‌های اصلی محسوب نمی‌شود، بلکه حلقه‌ای است برای ایجاد اتصال. از این گره برای حمایت نفر سرطناب و نفر دوم و همچنین پایین دادن هم طناب استفاده می شود و در کنار کارابین گلابی شکل HMS به بهترین شکل عمل می‌کند.
گره خودحمایت (Clove hitch)
گره خودحمایت یک گره ایمن و مناسب برای کارگاه است. این گره با استفاده از یک کارابین قفل شونده به نقطه میانی کارگاه متصل می‌شود. طول گره خودحمایت را می‌توانید به‌طور دقیق و با سرعت تنظیم کنید؛ لبه میانی گره را بگیرید و طناب را در جهت خواسته‌شده فشار دهید. کارهایی مانند اتصال ناجور کارگاه و یا حذف آن نیز ضروری نیستند.
گره هشت (Figure eight knot)
گره هشت گره‌ای استاندارد است که برای بالا رفتن با طناب مورداستفاده قرار می‌گیرد. از این گره برای فعالیت‌های ورزشی و یا کوهنوردی فنی نیز استفاده می‌شود.
توجه: پس از اتمام گره زدن، آن را به‌خوبی محکم کرده و قبل از شروع کار تمام رشته‌های آن را دوباره چک کنید.
گره سردست (Over hand knot)
از گره سردست به‌عنوان گره متصل‌کننده استفاده می‌شود؛ یعنی برای اتصال دو انتهای طناب. همچنین استفاده از این گره در مواردی که بار سبک است، مانند فرود با طناب و یا برای گره‌هایی که باید در محل صخره‌نوردی (تونل یا گره حلقه‌ای) تعبیه شوند، بسیار رایج است. اگرچه سطح امنیت این گره به‌طورکلی بالا نیست و دو انتهای بلند دارد، ولی برای تحمل این سطح از فشار کم کاملاً مناسب است.
گره خفت (Girth hitch)
این گره، ازیک‌طرف روشی سریع و آسان برای اتصال کارابین‌ها به یکدیگر است، از طرفی دیگر نیز می‌توان از آن برای بستن کارابین به درخت و یا اتصال کارابین کارگاه به یک دهانه یا کارابینی دیگر استفاده کرد.
هشدار: گره‌های متصل‌کننده مانند گره خفت هنگامی‌که در معرض فشار شدید قرار می‌گیرند و با برخورد با دیواره صخره، مانند زمانی که طناب بالابر را بر لبه صخره نصب می‌کنید، خراش داده می‌شوند و می‌توانند بسیار آسیب‌پذیر باشند. به‌طورکلی تجهیزات زنجیر شکل آسیب‌پذیری بالایی داشته و به‌راحتی صدمه می‌بینند.
گره پروسیک (Prusik knot)
گره پروسیک گره‌ای برای ایجاد اصطکاک است که می تواند در صعود نقش کمک کننده ای داشه باشد. این گره در صورت تحت‌فشار نبودن قابلیت جابجایی دارد، ولی اگر به آن فشار وارد شود بی‌حرکت می‌ماند. گره پروسیک اکثر اوقات برای بالا بردن سطح امنیت در فرود با طناب از دیواره‌های سنگی کوه استفاده می‌شود. در این نوع گره، یک طناب بسته به ضخامت دو یا سه بار به دور هردو طناب دیگر پیچانده می‌شود. نفر فرود رونده همزمان گره را در دستان خود حرکت می دهد؛ بدین‌وسیله گره پروسیک از فرد محافظت می‌کند. طناب مورداستفاده برای این گره، معمولاً یک طناب باضخامت 6-5 میلی‌متری است.
گره کلمهیست (Klemheist Knot)
این گره می‌تواند جایگزینی برای گره پرسیک باشد، اما اگر به جهت‌های مختلف کشیده شود، فقط می‌تواند در یک‌جهت به‌طور کارآمد عمل کند. گره کلمهیست با اسلینگ بسیار کارآمد است، زیرا باریک ترین اسلینگ ها نیز با این گره به خوبی به کار می آیند.
گره بولین (Bowline on a bight)
سنگنورد نیاز به یک نقطه مرکزی بر روی کارگاه دارد که بتواند کارابین‌های کارگاه و ابزار حمایت هم طنابش را به‌وسیله آن به آن متصل کند. ابن گره به‌عنوان نقطه مرکزی عمل کرده و با استفاده از دو حلقه فشار کمی بر تسمه ها وارد می‌کند. همچنین گره بولین بسیار محکم است و درصورتی‌که تحت فشار قوی قرار بگیرد، تنگ نمی‌شود. معمولاً سنگنوردان این گره را قبل از حرکت با یک اسلینگ 120 سانتی‌متری آماده می‌کنند. سپس هنگام سنگنوردی، دو کارابین پیچ آماده همراهشان است.
سنگنوردی نیازمند یادگیری گره‌های مختلفی است. یک سنگنورد باید موقعیت استفاده از هر گره و مکان به‌کارگیری آن را برای تجربه‌ی یک برنامه و صعود ایمن به‌خوبی بشناسد.
ترجمه شده توسط تیم تولید محتوای دوبیسل
