دیل فلین راهنمای بازنشسته کوهنوردی ست و 47 سال سن دارد. او می خواهد تجربیاتی را که از طریق آموزش فعالیت های میدانی به دست آورده با ما به اشتراک بگذارد تا از این طریق بتوانیم از شیوع ویروس کرونا جلوگیری کنیم.
در دوره های کوهنوردی و صعودهای آلپی، یکی از مهارت های اساسی که ما سعی می کنیم در کارآموزان نهادینه شود، چیزی ست که من آن را قضاوت در کوهنوردی می نامم. برای اینکه در بیرون از سالن های ورزشی و در فضای کوهستان از امنیت برخوردار باشیم، باید نسبت به عوامل خطر، شرایط متغیر و مسائلی که به دیگر اعضای گروه مربوط می شود، هشیار بود. به همین دلیل دوره‌هایی مانند کوهنوردی، سنگ نوردی و کایاک سواری را به راحتی می توان دوره مدیریت ریسک نامید. همه‌ی چیزهایی که کارآموزان در این دوره ها می آموزند، در راستای این است که خطر را کاهش داده و فعالیت مورد نظر را امن تر کند.
تجربه قضاوت در کوهنوردی می تواند و یا شاید بهتر باشد بگوییم باید در مورد کرونا نیز به اجرا درآید.
کوهنوردی و ویروس شباهت ها و تفاوت هایی دارند. کوه ها عظیم هستند، در حالی که ویروس‌ها بسیار ریزند. هر دوی آنها می توانند باعث ناراحتی، مصدومیت و حتی مرگ شوند.کوه ها، رودها و دریاها خطرهایی دارند، اما این خطرها توسط افراد زیادی به خوبی ارزیابی شده است. این افراد راه های بقا در محیط را تجربه کرده و آن را به خوبی یاد گرفته اند. اما ویروس کرونا چیز جدیدی ست و خطرهای آن به طور کامل شناسایی نشده است. اطلاعات و توصیه های ضد و نقیضی ارائه می شود، در حالی که هنوز درمان و واکسنی کشف نشده است.
از سوی دیگر می توان گفت که هم کوهستان و هم کرونا به همه انسان ها به یک چشم نگاه می‌کنند. گرسنگی، خستگی، سرما، تشنگی یا ترس ما برای آنها اهمیتی ندارد. برای ویروس کرونا و کوهستان مهم نیست که آیا ما حوصله مان سر رفته، تنهاییم، کارمان را از دست داده ایم، رابطه عاشقانه ای را ترک کرده ایم، از گرسنگی در حال مرگیم، دچار افسردگی شده ایم، به پرستار بچه نیاز داریم و یا باید به آرایشگاه برویم.
اگر تصور کنیم که غر زدن ها، نگرانی ها و بهانه های ما باعث کاهش خطرات کوهستان، دریا و ویروس می شود، تنها به افزایش این خطرات دامن زده ایم. اگر با این خطرات طبق شرایطی که توسط نیروهای طبیعت دیکته می شود کنار نیاییم همه ما درگیر عواقب آن خواهیم بود.
اگر در دوره‌های کوهنوردی شرکت کرده باشید و به عضویت باشگاه کوهنوردی نیز در آمده باشید، بدون شک اطلاعات مفیدی را اندوخته اید. همچنین مربیان و راهنمایان شما تجربیات ارزنده ای داشته اند که در اختیار شما قرار داده اند. شما می توانید از مجموعه این معلومات در مقابله با ویروس کرونا استفاده کنید.
به دنبال اطلاعات و توصیه های منابع مورد اعتماد باشید. سایتmountaineers.com
برای شرکت کنندگان و راهنمایان توصیه نامه مفصلی را منتشر کرده تا در سفرهای باشگاهی رعایت کنند. اما مانند کوهنوردی، هر کس باید به تنهایی ریسک حضور در فعالیت های گروهی را بررسی کند. قضاوت کوهنوردی باید کاری کند که شما هشیار شده و از خود مراقبت کنید.
برای مثال همه ما این توصیه را شنیده ایم که در راستای فاصله گذاری اجتماعی باید از همدیگر 2 متر فاصله بگیریم. من به عنوان شخصی که بیشتر در معرض خطر بیماری عفونی قرار دارم با ایده تنها 2 متر فاصله راحت نیستم. زیرا فکر می کنم که دود و بو می توانند مسافت بیشتری را طی کنند. در نتیجه سعی می کنم هنگام کوهپیمایی و دوچرخه سواری بدون ماسک فاصله 6 تا 9 متری با دیگران را حفظ کنم و این فعالیت ها را در جاهایی انجام می دهم که امکان حفظ این فاصله وجود داشته باشد.
در این دوران باید خطر موجود را چه برای خودمان و چه برای جامعه درک کرده و آن را مدیریت کنیم. مانند زمانی که در کوهنوردی یا سنگ نوردی هم طناب می شویم، در اینجا هم تصمیم‌ها و مهارت مدیریت بحران ما می تواند اطرافیان را تحت تاثیر قرار دهد. نتیجه رفتار ما می تواند فاجعه بار بوده و یا فراتر از آنچه انتظار داشتیم موفقیت آمیز شود.
به ما انسان ها موهبت قضاوت، خرد و منطق اعطا شده است. ابزاری قدرتمند برای مواجه با هر شرایط دشوار. من با تمام وجودم از شما می خواهم که از این ابزارها برای محافظت از خودتان و هم تیمی‌هایتان در مقابل این ویروس استفاده کنید. این ویروس بسیار خطرناک است و هنوز به طور کامل شناسایی نشده است.
ترجمه شده توسط تیم تولید محتوای دوبیسل
